POEMAT EGZYSTENCJALNY

 

Niebo jest zawsze na Ziemi – bo nie ma nieba i piekła

Więc każda ziemia jest święta, albo na wieki przeklęta

 

Czego chcesz jeszcze mój bracie? Czego chcesz jeszcze kobieto?

Niczego więcej nie będzie – lepszego ani gorszego

 

Nie będzie większych rozkoszy, ani też świateł jaśniejszych

Nie będzie większej nagrody i nie ma rzeczy ważniejszych

 

Swą żądzą jesteś człowieku, swym cieniem i przeznaczeniem

Każdym lirycznym marzeniem oraz daremnym cierpieniem

 

Gdyby nie śmieszne pragnienie nie byłoby o czym mówić

A gdyby nie było życia to byś śmiertelnie się nudził

 

Gdybyś nie gonił za szczęściem nie byłoby czego szukać

Nie pisałbyś o miłości gdyby nie była jak dupa

 

Nie potrzebowałbyś chleba gdybyś na wieki był syty

Lecz gdybyś go nie spożywał nie byłby tak smakowity

 

Nie liczyłby nikt pieniędzy gdyby nikt nie chciał zapłaty

A gdyby nie posłuszeństwo nie byłby żadnej władzy

 

Zabrakłoby miłosierdzia gdyby nie było słabości

Gdyby nie było cierpienia zabrakłoby też litości

 

Bo nie ma nieba bez piekła jak życia nie ma bez granic

Wszystko co masz w końcu tracisz, ale dostajesz to za nic